teorya ng wika

Ang wika ay sinadyang imbensyon ng mga tao upang magkaroon ng malinaw na paraan ng pakikipag-usap at pagbibigay ng pangalan sa mga bagay.

Nagmula ang wika sa walang kahulugang tunog o 'babbling' ng mga tao, na nagkataong nabigyang-kahulugan.

Nabuo ang wika mula sa mga ritwal o seremonya na may kasamang sayaw at awit.

Nagmula ang wika sa mga tunog na nalikha mula sa pisikal na pagtutulungan (hal. pagbubuhat o pagtutulak).

Ang wika ay nagmula sa mga galaw o kilos ng katawan, na kumakatawan sa tunog o salita (hal. pagtataas ng kamay bilang 'paalam').

Ang wika ay nagmula sa mga mahiwagang seremonya at ritwal na sinamahan ng mga tunog para kontrolin ang kapaligiran.

Nagmula ang wika sa tunog na nagpapahayag ng damdamin (hal. pag-iyak, pagtawa).

Nagmula ang wika mula sa mga tono at himig ng mga salita, na tila malapit sa musika.

Nagmula ang wika mula sa mga tunog na likha ng mga bagay sa paligid (hal. tunog ng kampana o bato).

Nagmula ang wika sa paggaya ng tunog ng kalikasan (hal. tahol ng aso, tunog ng hangin).

Nagmula ang wika sa mga tunog na ginagawa ng mga bata o sanggol.

Nagmula ang wika sa mga kilos ng katawan, lalo na sa galaw ng bibig na may koneksyon sa paggawa ng tunog (hal. galaw ng bibig habang kumakain o umiinom).